А.Лхамжавын шүлэг - ОХИН ҮРДЭЭ.
Үүрсэн зовлон өтгөрөн дарахад
Үсэнд сор нэмдэг ч гэлээ
Өнгө алаг хүний хорвоод
Өвдөг сөхөрч болдоггүй юм шүү.
Замган дээгүүр алхах адил
Замбууланд амьдрах хэцүү ч гэлээ
Заяа тавилан нэг л өдөр
Заавал эргэж хардаг юм шүү.
Олны далайд хөвж явахад
Онцгой жаргалтай нь олон юм шиг ч
Оноосон тавилан ондоо болохоос
Огтоос зовлонгүй нь байдаггүй юм шүү.
Энгүй далайд ганцаар сэлэх шиг
Эзэнгүй мэт хорвоо ханхай ч
Эргэж хардаг жаргалын мэлмий
Энэхэн хорвоод байдаг юм шүү.