Монгол ардын домог үлгэр. Эрт урьд цагт Онон мөрөний ойролцоо ганц солжир хувагч үнээтэй эмгэн өвгөн хоёр амьдаран суудаг байж ээ. Тэднийх үнээгээ саасан сүү нь нэг өдөр өтгөрөн бүрэлдсэн сайхан амттай зүйл болж ээ. Энэ юу гэгчийн сайхан юум болов? юу болов хэмээцгээв. Гэтэл солжир үнээ нь - Би Онон мөрний рашанаас уусан гэж гэнэ. Энэ цагаас хойш Онон мөрний рашаанаар хөрөнгө хийж тараг бүрдэг болсон гэнээ. Тараг гэдэг идээ буй болсон нь ийм учиртай юусанжээ.
Д.Лхагвасүрэнд их баярлалаа.
Монгол ардын домог үлгэр. Эрт урьд цагт онон мөрөний ойролцоо ганц солжир хувагч үнээтэй эмгэн өвгөн хоёр амьдаран суудаг байж ээ. Тэднийх үнээгээ саасан сүү нь нэг өдөр өтгөрөн бүрэлдсэн сайхан амттай зүйл болж ээ. Энэ юу гэгчийн сайхан юум болов? юу болов хэмээцгээв. Гэтэл солжир үнээ нь - Би олон мөрний рашанаас уусан гэж гэнэ. Энэ цагаас хойш онон мөрний рашаанаар хөрөнгө хийж тараг бүрдэг болсон гэнээ. Тараг гэдэг идээ бүй болсон нь ийм учиртай юусанжээ.
ReplyDeleteБаярлалаа, Лхагвасүрэн ээ
ReplyDelete